رگ خواب برادرم خسرو

دو شب پیش، دو فیلم پشت سرهم دیدم در کنار خانواده. "برادرم خسرو" اولی بود. خسرو را شهاب حسینی بازی کرده بود که یک بیمار دو قطبی است. به نظر من، فیلم بیشتر در مورد برادرِ خسرو یعنی ناصر بود. با اینکه بازی هاخوب بود ولی از نتیجه گیری داستان و روند یکسویه آن خوشم نیامد. با اینکه رگه هایی از علل و ریشه های تشدید بیماری خسرو نشان داده شد و با اینکه به ناصر هم اجازه داده شد برخی حرفهایش را بزند اما نهایتا وزنه سنگین تر فیلم به نفع خسرو بود و تمام تقصیرها را از ناصر می دانست. 

"رگ خواب" هم با اینکه شخصیت اول فیلم به نظر من خیلی خوب پرداخت شده و من واقعا با او همذات پنداری کردم، . هرچند به نظر پایان نسبتا امیدوار کننده ای داشت و من خودم خیلی در حس نقش شخصیت زن فیلم قرار گرفتم اما نظر خانواده این بود که فیلم به طور کلی خیلی تلخ و ناراحت کننده بود.

پایان نوشت: گاهی دوست دارم فیلم ها را خودم تنهایی ببینم تاحس واقعی خودم به فیلم را درک کنم. وقتی با دیگران فیلم می بینی ناخودآگاه برنظر و احساس و برداشت تو هم تاثیر می گذارند. البته می شود برای دفعات بعد فیلم را در جمع هم تماشا کرد. شایدهم دوباره این فیلم ها را دوباره ببینم. البته در زمانهای مختلف آدم می تواند نظرات و برداشتهای مختلفی داشته باشد. یک زمانی از فیلمی خوشش بیاید و بعدا دوباره که می بیند حالش به هم بخورد یا برعکس.