وقتی نیچه گریست

در حال خواندن کتاب "وقتی نیچه گریست" هستم. بیش از نیمی از کتاب را خوانده ام. دلم می خواست می توانستم یک نفس کتاب را بخوانم.   

نویسنده ی کتاب اروین یالوم است. این اولین کتابی است که از این نویسنده می خوانم. مترجم هم خانم سپیده حبیب.

شخصیت های داستان واقعی هستند. دکتر برویر ، نیچه فیلسوف بزرگ و زیگموند فروید.

داستان اما خیالی است و این شخصیت ها را در کنار هم قرار داده است و در اواخر قرن 19 در وین اتریش اتفاق می افتد.  موضوع داستان گویا در مورد وسواس فکری است و نیچه و برویر هریک به نوعی درگیر آن هستند. موضوع جالبی است و به غیر از تعدادزیاد اصطلاحات تخصصی (که البته مترجم با یادداشتهایی در پاورقی توضیحات مختصری در موردشان ارائه داده) که من از روی آنها می گذرم، اتفاقات داستان آدم را درگیر می کند.

در ابتدای داستان، دکتربرویر که در ونیز در تعطیلات به سر می برد  منتظر زنی به نام "لو سالومه" است که از اوتقاضای دیدار وصحبت درباره موضوع مهمی را داشته است. در این ملاقات ،لو سالومه از فردی به نام نیچه می گوید که بیمار و در معرض خودکشی است و در صورتی که این اتفاق بیفتد جهان یک فیلسوف بزرگ را از دست خواهد داد. به همین دلیل از دکتر تقاضای کمک دارد.

توصیفات نویسنده از زبان دکتربرویر درباره این زن جالب است. زنی جسور و آزاد که حتی در لحن نوشته هم نمایان است و با حالتی مقتدرانه گویا به دکتر دستور می دهد که باید این وظیفه ی مهم را به انجام برساند. برویر که تا حدی از این موضوع خشمگین است اما کنجکاو است او را ببیند و حتی در ملاقات با او نیز بیشتر مجذوب شخصیت او می شود. در همین ابتدای داستان از میان افکار برویر با زنی دیگر آشنا می شویم به نام برتا. برتا یکی از بیماران دکتر برویر است که اونیز زنی است بسیار زیبا اما دچار بیماری هیستریا. در پایان ملاقات دکتر با لوسالومه، صحبت از ماتیلده می شود که همسر دکتر برویر است و در هتل محل اقامتشان منتظر اوست. دکتر با اشاره به حساس بودن همسرش، تقاضای لو سالومه برای همراهی دکتر تا هتل را رد می کند و همینجا اولین بحث های فلسفی شکل می گیرد که چرا ازدواج مانع آزادی فرد می شود و او را اسیر و زندانی می سازد.

در ادامه ی داستان، دکتر برویر با نیچه ملاقات می کند و در این مسیر فروید به عنوان شاگرد دکتر برویر وارد داستان می شود. در ملاقاتهای نیچه با برویر بحث های فلسفی زیادی شکل می گیرد که بسیار جالب است.

این موضوعات مربوط به روانشناسی و مسائل فکری و درونی خیلی برایم جالب است. به ویژه که با افکار فلسفی نیچه هم درآمیخته و من با اینکه زیاد فلسفه نمی خوانم اما موضوعات فلسفی را دوست دارم. شاید وقتی یکبار کتاب را خواندم دوباره از نو شروع به خواندنش کنم.